Voor volwassenen

 

Beeldende therapie is er voor mensen die liever iets doen of maken dan veel praten.

 

Beeldende therapie is er ook voor mensen die het idee of de ervaring hebben dat praten over gedachten en emoties niet helpt bij emotionele klachten en bij ontevredenheid over het dagelijks leven.

 

Goed kunnen tekenen, schilderen of beeldhouwen is niet nodig voor beeldende therapie. Als je het prettig vindt om om te gaan met beeldend materiaal of als je wilt proberen om met deze materialen om te gaan, kun je met beeldende therapie aan de slag. We werken met potloden, papier, karton, verf, klei, hout, ijzerdraad, textiel, houtskool en krijt.

 

“Soms kun je nog zoveel praten over bepaalde gebeurtenissen, maar heb je toch ander soort hulp nodig om iets te kunnen verwerken, als een duwtje in de rug om verder te gaan. Ik merkte dat ik niet goed wist hoe ik verder moest komen, zelfs niet met de hulp van vrienden en familie. Alleen erover praten bleek niet voldoende. Juist met het uitbeelden van mijn gevoel en de emoties die ik voelde als ik aan bepaalde gebeurtenissen dacht, werd voor mij veel duidelijker wat er echt in me omging. Het fijne aan beeldende therapie was (en is) dat er iemand bij is om dit proces te begeleiden. En juist het fijne aan Cily als begeleider is dat zij alles aan mij overliet. Ze stuurde hier en daar wat, maar het was mijn proces en mijn weg om te gaan. Het was een hele persoonlijke ontdekkingstocht, met een beetje hulp van buitenaf.”

 

“Soms sta je op een kruispunt in je leven en weet je niet welke weg je moet gaan. Midden op het kruispunt blijven staan was voor mij geen optie omdat ik het gevoel had vastgelopen te zijn in het verleden en niet wist welke kant ik op moest gaan.

Samen met Cily ging ik op ontdekkingsreis.

Door mijn gevoel/emotie te uiten in kleur en beweging, gecombineerd met de vragen die Cily stelde ontdekte ik mijzelf.

Ontdekte ik dat ik in de loop der jaren waarheden, halve waarheden en leugens had verzameld van waaruit ik reageerde en mij gedroeg. Dit te ontdekken was soms best confronterend maar leerzaam. Op een geheel andere manier naar mijzelf, mijn omgeving en situaties kijken was voor mij een eye-opener. Maar ook een bevrijding.

Ik heb geleerd op een meer ontspannen wijze te leven en te zeggen: ‘het is goed’.

Welke weg ik gekozen heb? De beste. En dat is goed.”